Een positieve update!

Het beste nieuws is dat ik al 17 kilo ben afgevallen!!! WOW!
Ik ben nu zo’n 10,5 week bezig en ondanks dat het voelt alsof ik al veel langer bezig ben, is dit natuurlijk wel in een rap tempo eraf gegaan. Ontzettend blij mee!

Tussen mij en die man is alles goed gekomen. We zijn gaan praten en nog meer gaan praten en zo hebben we elkaar beter leren kennen. Waar hij als 41 jarige nooit een echte relatie is aangegaan omdat hij nooit een vrouw kon vinden die voldeed aan het plaatje in zijn hoofd, heb ik juist last van wantrouwen en verlatingsangst.

Bij beide is het terug te leiden naar onze jeugd. Hij heeft het zijn ouders ontzettend moeilijk zien hebben en heeft daardoor een nare scheiding mee gemaakt. Hij heeft zichzelf jaren voorgehouden dat als hij maar zijn perfecte vrouw ontmoet, dat hij dat dan zelf niet zou meemaken.

Ook met mij vond hij het lastig het formeel een relatie te noemen, terwijl ik (net als de rest van de mensheid) nog niet voldoe aan dat plaatje in zijn hoofd.

Het hielp natuurlijk niet dat ik door een hele nare jeugd mensen moeilijk toelaat in mijn leven. En als ik eenmaal wat voel voor iemand, dat ik mij aan die persoon ga vastklampen. Alles wat hij zei, maakte mij overdreven onzeker, waardoor ik weer super dramatisch was.

Zo ben ik al vaker bij iemand weggegaan omdat ik een bepaalde. (maar zeer onredelijke) bevestiging niet keer op keer van iemand kreeg om angst en paniek bij mij te onderdrukken.

Nadat we zo open en eerlijk hadden gepraat en we elkaar beter begrepen en wat we van elkaar nodig hadden, ging er een nieuwe wereld voor ons open. Vooral bij hem is er een knop omgezet die binnen een week van “niets formeels en je moet eerst afvallen” naar “Ik wil je als vriendin, mijn partner. De persoon met wie ik mijn leven ga delen. Ik wil jou nooit meer kwijt.” Het leek alsof er een last van zijn schouders was gevallen toen hij zichzelf begreep en dit met mij had gedeeld.

Natuurlijk is een goede gezondheid nog steeds belangrijk, maar onze relatie hangt er niet meer van af. Ik heb hem wat dat betreft ook zeer duidelijk gemaakt dat IKZELF graag gezond wil zijn. Dat ik dit voor mijzelf doe. Dat hij mij mag steunen, maar dat dit verder niet aan of voor hem is.

Ik ben door dit alles meer vertrouwen gaan hebben in hem en onze toekomst samen. Dit heeft als groot voordeel dat als er wat is, ik niet meteen super dramatisch ga doen en ga dreigen met “weggaan”, maar dat ik het er normaal met hem over heb. Dat ik er vanuit ga dat hij het goed bedoeld en hem dus eerst de kans geef om het uit te leggen. In alle eerlijkheid, ik ben nogal gevoelig, dus ik kan soms met de meest onzinnige dingen zitten. Het is dus niet dat hij daadwerkelijk dan wat verkeerds heeft gezegd, maar dat maak ik er dan in mijn hoofd van. Dingen als bijvoorbeeld dan heeft hij iets verteld over zijn verleden en zijn soort van exen. Heel onschuldig allemaal en jaren en jaren geleden, maar ik word dan onzeker en krijg het dan in mijn hoofd dat ik minder ben dan zij of dat ik vergeleken wordt.

Wat dat betreft ben ik ook niet heel makkelijk in een relatie of zo onschuldig. Hij weet nu dat ik zo ben af en toe en dan dat hij zich niet aangevallen moet voelen, maar dat hij dan juist even extra aardig is, zodat ik tot de conclusie kan komen van oh ja het is onzin. Dit is angst en paniek uit mijn verleden.

De afgelopen weken waren dus soms best zwaar. We hebben echt wel even door die rotte appel heen moeten bijten om te komen waar we nu zijn. En nog steeds zullen we meer van die moeilijke momenten soms komen. Hoort bij het elkaar beter leren kennen en begrijpen. Het enige verschil is nu wel dat we beide zien dat we voor elkaar gaan en het beste met elkaar voorhebben.

We zien elkaar op het moment 1 dag in de week. Hij reist dan 6 uur in totaal op 1 dag om een paar uurtjes bij mij te zijn. Daarnaast bellen we nu iedere avond een 1 a 2 uur. Dat is echt een hele verbetering ten opzichte van het alleen appen. Ik was eerder niet zo van het bellen, maar kijk nu dagelijks uit naar ons gesprek. Wat dat betreft zouden wij een lockdown niet erg vinden. Dan zou hij al z’n werk vanuit mijn huis gaan doen en nemen we zijn konijnen mee hier naar toe. haha.

We zijn vorig weekend naar een spellenwinkel bij mij in de buurt geweest en hebben daar voor 100 euro 2 leuke fantasy spellen gekocht om hier ook te gaan spelen en ja hij heeft betaald. Hij doet wat dat betreft echt zijn best om te laten zien dat hij nergens heen gaat. Dat dit anders voor hem is en dat ik mij dus geen zorgen hoef te maken.

Ik probeer mijn aandacht vooral te focussen op hoe hij bij mij is. Niet de dingen die hij zegt, maar wat hij doet is wat laat zien wat zijn bedoelingen zijn. Hij komt op zijn enige echt vrije dag naar mij toe en zit daar uren en uren voor in de trein. Ook zijn avonden besteedt hij voor het grootste gedeelte aan mij. Het zou raar zijn als hij zoveel energie in mij zou steken als hij over een maand weer weg is. We zullen zien hoe dit eindigt. Voor nu voelt het fantastisch. Hij heeft het nu ook aan vrienden en familie verteld dat ik zijn vriendin ben. Had van mij niet gehoeven, maar hij probeert echt zijn best te doen te tonen wat ik voor hem beteken.

Op naar de 20 kilo!

x