Update gezondheid | Ben ik nog steeds goed bezig? | en ik ga weer daten?

Ongeveer een week geleden schreef ik mijn laatste blogpost en was ik zo ontzettend blij eindelijk in die 159 te zitten.
De afgelopen week had ik moeite in die 159 te blijven.

Mijn lichaam heeft het lastig. Deze week uitte zich dat in obstipatie en een 9 dagen duurde menstruatie.
Ik begin steeds meer te begrijpen waarom er door artsen en professoren wordt gezegd dat het heel lastig is om van morbide obesitas af te komen. Zeker als je het alleen doet zonder operatie of iets.

Het gaat zoveel verder dan het hebben van lekkere trek of zelfs afkickverschijnselen. Het is niet alleen patronen doorbreken of meer gaan sporten. Je hele lichaam heeft het idee in een soort achtbaan te zitten en gaat alle kanten op en wil er graag bij de volgende stop uit.

Mijn lichaam lijkt niet te begrijpen dat ik geen beer ben die een winterslaap hoeft te houden en de wereld is als het goed is voorlopig nog niet aan zijn einde, dus ook daar hoef ik geen vetreserves voor op te slaan. Ook hoef ik niet te jagen voor eten, dus waarom verzet mijn lichaam zich zo? Het is toch apart hoe het lichaam wel alles wil vasthouden, maar niet doorheeft hoe ongezond dat is als je veel te veel vasthoudt?

Anyways.. Ik ben de strijd aangegaan. De assistente van de huisarts gesproken en die heeft een receptje macrogol en elektrolyten uitgeschreven die ik een paar dagen geleden heb opgehaald. Van die poederzakjes die je in een halfglas water doet en dat iets was laxerend werken. Gelukkig werken deze en kan ik weer makkelijker naar de toilet. Al moet ik nog steeds vrij weinig en heb ik sinds gisteravond een beetje last van een opgezette buik en buikpijn.
Ondertussen ook niet meer ongesteld.

Het goede nieuws is dat ik vanochtend op de weegschaal stond en 158,5kg weeg! YES! in de 158! maar nog belangrijker, de eerste 8 kilo (in 4 weken) is er af!!!!! 10% van wat ik ongeveer wil afvallen is eraf. Super trots!

Nog meer goed nieuws is dat ik merk dat ik gewend aan het raken ben aan mijn nieuwe patroon. Ik ben nu ongeveer 4 weken bezig met ups en downs, maar de basis zit goed. Dit betekend niet dat het mij makkelijk afgaat, want het is nog steeds wel iedere dag een struggle het juiste te doen, maar ik begin gewend te raken aan wat ik aan maaltijden eet en de grote van de porties. Ook is er meer regelmaat.

Nog iets positiefs; ik beweeg wat meer. De hometrainer staat nu in de woonkamer. Ondanks dat ik een conditie van niets heb, ga ik nu toch meerdere keren per dag even 5 a 10 min flink fietsen en ook dit wordt steeds iets makkelijker. Niets te geforceerd, want dan gaat de lol erbij mij snel af, maar telkens als ik zin heb even op dat ding zitten terwijl ik toch een serie aan het kijken ben.

Nog meer motivatie; ik krijg nu nog eens extra 20 euro per kilo afgevallen van mijn vader. haha. Hij wil zo graag meehelpen en weet niet hoe hij anders voor motivatie kan zorgen. Het leuke aan die 20 euro is dat die iedere dag weer dichtbij genoeg is om te denken “ja.. Als ik dit slechte nu eet, dan krijg ik morgen dat geld niet”. De keuzes die ik per dag maak, hebben dus direct invloed. Waarbij 5 kilo het een stuk langer duurt en verder weg is. Het motiveert dus wel om per kilo wat te geven.

Wel jammer dat het bij mijn vader die goed gaat met gezond leven. Hij moet een kilo of 10, wat een stuk lastiger is en waarvoor je meer moet doen om af te vallen, maar los van de kilo’s, vooral het doorbreken van patronen lukt hem nog niet. Zo snackt hij vooral in de avond te veel. Het typische overdag te weinig en onregelmatig eten en dan s avonds snacken.

Ik ben mij van de avond altijd wel extra bewust. Als je wat slechts eet, doe dat dan zo vroeg mogelijk op de dag. De avond kan een hele dag goed doen zo snel verpesten.

Nog meer nieuws.. Ik heb een leuke man ontmoet op Lexa. Nee nog niet in het echt en de kans dat het wat wordt is natuurlijk dan nog zeer klein, maar we zijn aan het appen, het is gezellig. Alle belangrijke maar tikje ongemakkelijke dingen zoals wat ik in het leven doe en waarom en het afvallen weet hij al van. Het zijn ook geen dingen waar ik mij voor hoef te schamen, maar het hebben van een uitkering en te dik zijn, zijn nou niet bepaald de meest sexy onderwerpen en er zijn er genoeg die zich dan anders voordoen uit onderzekerheid.

Ik kan geen extra stres of nare gevoelens gebruiken in het proces waar ik nu in zit. Zoals de titel van mijn blog “gezondheid voor alles” eigenlijk al aangeeft, is dit waar het nu om draait voor mij. Ik ben verantwoordelijk voor mijn gezondheid, wat betekend dat ik niet alleen de gene ben die het werk doet, maar ook de “Gatekeeper” ben tegen negatieve invloeden van buitenaf. Of dit nu van vreemde, dates, vrienden of familie komt.

Fijn weekend allemaal!